Τα αλλεργικά νοσήματα στην παιδική ηλικία ολοένα και αυξάνονται σε συχνότητα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι καισαρικές τομές, η κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφών, η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών και χημικών, τα προϊόντα καύσης και η κλιματική αλλαγή φαίνεται πως αποτελούν κάποιες από τις κύριες αιτίες που τα παιδιά μας γεννιούνται περισσότερο αλλεργικά από ότι πριν κάποιες δεκαετίες. Υπολογίζεται ότι ένα στα 13 παιδιά εμφανίζουν κάποια τροφική αλλεργία ενώ στη σχολική ηλικία, το άσθμα γίνεται όλο και συχνότερο.
Τι γίνεται όμως όταν το παιδί με τροφικές αλλεργίες ξεκινάει σχολείο;
Ο κίνδυνος που υπάρχει στην περίπτωση που καταναλωθεί τροφή με αλλεργιογόνο στο οποίο το παιδί έχει ευαισθησία είναι η εκδήλωση συμπτωμάτων αναφυλαξίας. Η αναφυλακτική αντίδραση είναι ταχέως εξελισσόμενη, μέσα σε λίγα λεπτά και μπορεί να είναι επικίνδυνη για τη ζωή . Αυτό, αφενός δε δίνει το χρόνο για καθυστέρηση , πολύ περισσότερο για άγνοια κινδύνου.
Το φάρμακο που αποτελεί τη βασική θεραπεία αντιμετώπισης είναι η αδρεναλίνη και πρέπει να χορηγείται το συντομότερο δυνατό, για να αποφύγει κανείς δυσάρεστες εξελίξεις.
Στη χώρα μας, κυκλοφορεί συσκευή αυτοενιέμενης αδρεναλίνης, για χορήγηση από μη γιατρό. Επίσης,δίνεται η δυνατότητα από το νόμο, αν ένα παιδί είναι αλλεργικό, στο σχολείο που φοιτά να υπάρχει σχολικός νοσηλευτής. Έτσι, η αντιμετώπιση κάποιου επεισοδίου αναφυλαξίας γίνεται από άτομο με πείρα και γνώση.
Επειδή όμως δεν έχουν τοποθετηθεί νοσηλευτές σε όλα τα σχολεία είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω ελλείψεων, είναι πολύ σημαντική η σωστή εκπαίδευση του παιδιού, η ενημέρωση του σχολικού περιβάλλοντος και η αρμονική συνεργασία σχολείου οικογένειας.
Αρχικά, το παιδί πρέπει να εκπαιδεύεται, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του ώστε να γνωρίζει την αλλεργία του. Το συμβουλεύουμε να μη δέχεται κεράσματα στο σχολείο. Σε περίπτωση που γευματίζει στο χώρο του σχολείου, οι εκπαιδευτικοί είναι ενήμεροι ώστε κοντά του να μην καταναλώνονται τροφές που το ενοχλούν. Τα μεγαλύτερα παιδιά, πρέπει να διαβάζουν τα συστατικά πάνω στις συσκευασίες για έλεγχο αλλεργιογόνων. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι επίσης, να αναγνωρίζονται τα επικίνδυνα συμπτώματα από το ίδιο το παιδί και να γνωρίζει από ποιον θα αναζητήσει βοήθεια. Ιδανικά, καλό είναι να υπάρχει συγκεκριμένο άτομο στο σχολείο που να γνωρίζει πώς να παρέχει βοήθεια, σε περίπτωση που δεν υπάρχει νοσηλευτής.
Οι γονείς πρέπει να προσκομίζουν στο σχολείο τα φάρμακα μέσα σε συσκευασία που να έχει το όνομα του παιδιού καθώς και λεπτομερές γραπτό σχέδιο αντιμετώπισης, που έχουν λάβει από το γιατρό.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το παιδί να περιθωριοποιείται, με το να αποκλείεται από εκδρομές και άλλες σχολικές δραστηριότητες.
Ιατρικές μελέτες δείχνουν ότι παιδιά με τροφικές αλλεργίες έχουν περισσότερη πιθανότητα να αναπτύξουν αγχώδεις διαταραχές με διαταραχές ύπνου και διατροφής.
Ο σκοπός όλων, γιατρών και εκπαιδευτικών, πρέπει να είναι η παροχή στήριξης στο αλλεργικό παιδί και την οικογένειά του. Για να είναι το σχολικό περιβάλλον ασφαλές και ευχάριστο, όπως οφείλει να είναι για όλα τα παιδιά.
Η Μαρία Κουλούρη είναι Παιδίατρος, Διδάκτωρ Ιατρικής ΕΚΠΑ και Διπλωματούχος Παιδοαλλεργιολόγος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
facebook
youtube
instagram
X
